-
1 defraudacja
-i; -e; gen pl; -i; f* * *f.prawn. embezzlement, defalcation, defraudment; dopuścić się defraudacji commit embezzlement.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > defraudacja
См. также в других словарях:
defraudacja — ż I, DCMs. defraudacjacji; lm D. defraudacjacji (defraudacjacyj) «przywłaszczenie powierzonych pieniędzy lub majątku; sprzeniewierzenie» Drobna, poważna defraudacja. Defraudacja na wielką skalę. Dokonać, dopuścić się defraudacji pieniędzy. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
zdefraudować — dk IV, zdefraudowaćduję, zdefraudowaćdujesz, zdefraudowaćduj, zdefraudowaćował, zdefraudowaćowany «dopuścić się defraudacji, przywłaszczyć sobie coś powierzonego (zwłaszcza pieniądze); sprzeniewierzyć» Zdefraudować znaczną sumę pieniędzy … Słownik języka polskiego
defraudacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. defraudacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} przestępstwo polegające na przywłaszczeniu sobie cudzej własności lub nielegalnym zatrzymaniu powierzonego mienia; sprzeniewierzenie, malwersacja : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień